عمل جراحی پروستات (که ممکن است به دلایل مختلفی مانند بزرگ شدن خوش‌خیم پروستات یا سرطان پروستات انجام شود) مانند هر جراحی دیگری می‌تواند با خطراتی همراه باشد. این خطرات شامل عفونت، خونریزی، آسیب به بافت‌های اطراف، مشکلات ادراری، و اختلالات جنسی می‌باشد. با این حال، این جراحی معمولاً ایمن است و در بسیاری از موارد نتایج مثبت به همراه دارد. عوامل متعددی مانند وضعیت سلامت عمومی بیمار، سن، و نوع عمل (جراحی باز یا روش‌های کمتر تهاجمی مانند جراحی لیزر یا روباتیک) می‌توانند بر میزان خطر تأثیر بگذارند.
همیشه بهتر است پیش از انجام جراحی، مشورت کاملی با پزشک متخصص داشته باشید تا از تمام جنبه‌های خطرات و مزایای آن مطلع شوید. در ادامه ما روش کم تهاجمی و کم خطری را به شما معرفی خواهیم مرد با ما همراه باشید.
بهترین روش درمان پروستات
روش های مدرن کم تهاجمی مانند آمبولیزاسیون پروستات (PAE) در حال افزایش محبوبیت در بین متخصصان پزشکی و بیماران هستند، اما این روش درمانی برای همه مناسب نیست. در این مطلب، به بررسی معیارهای منع استفاده از PAE و دلایل عدم امکان انجام این روش در برخی بیماران پرداخته می شود.
PAE چگونه عمل می کند و چرا برخی مردان نمی توانند آن را انجام دهند؟
PAE با مسدود کردن جریان خون به قسمت هایی از پروستات کار خود را انجام می دهد و منجر به کاهش حجم پروستات و بهبود علائمی مانند تکرر ادرار و ضعف جریان ادرار می شود. این روش به صورت سرپایی انجام می گیرد، دوره نقاهت کوتاهی دارد و عوارض جانبی آن نادر است.
با این حال، باید توجه داشت که آمبولیزاسیون شریان پروستات برای همه بیماران مناسب نیست. برخی از شرایط پزشکی، عوامل جسمانی و انتظارات بیمار ممکن است این روش را به گزینه مناسبی تبدیل نکند.
در ادامه، به بررسی معیارهای منع استفاده که قبل از پیشنهاد PAE به بیمار، در مشاوره اولیه در نظر گرفته می شوند، خواهیم پرداخت:
بیماری عروقی شدید
روشPAE شامل تزریق ذرات کوچک به داخل عروق خونی پروستات از طریق یک کاتتر است که منجر به کاهش جریان خون و در نتیجه کوچک شدن پروستات می شود. با این حال، در بیماران مبتلا به بیماری عروقی شدید یا آترواسکلروز (که شریان ها در آن، سخت، تنگ یا مسدود می شوند)، دسترسی به عروق خونی پروستات ممکن است با چالش هایی مواجه شود یا حتی غیرممکن باشد. این امر می تواند مانع از رسیدن کاتتر به پروستات شده و انجام این روش را غیرممکن سازد.
گزینه های جایگزین: در این موارد، ممکن است گزینه های درمانی دیگری مانند دارو درمانی یا جراحی مانند رزکسیون پروستات از طریق مجرای ادراری (TURP) مناسب تر باشند.
حجم غیرمعمول پروستات
اگرچه محدودیت دقیقی برای حجم پروستات در روش PAE وجود ندارد، اما معمولاً توصیه می شود که حجم پروستات بیش از 40-50 میلی لیتر باشد. در بیماران با حجم پروستات بسیار کوچک، ممکن است این روش درمانی مناسب نباشد. از طرف دیگر، در بیماران با حجم پروستات بسیار بزرگ، ممکن است کاهش حجم پروستات پس از انجام PAE محدود بوده و منجر به بهبود قابل توجهی نشود. در نهایت، تصمیم گیری در مورد مناسب بودن این روش برای هر بیمار بر عهده متخصص رادیولوژی خواهد بود.
گزینه های جایگزین: برای بیمارانی که دارای پروستات بسیار بزرگ هستند، روش های جراحی مانند انوکلاسیون پروستات با لیزر هولمیوم (HoLEP) یا TURP ممکن است گزینه های درمانی مناسب تری باشند.
عفونت های کنترل نشده یا عفونت های مجاری ادراری (UTI)
به طور کلی، توصیه می شود که در صورت وجود عفونت فعال، به ویژه عفونت مجاری ادراری، از انجام عمل های انتخابی خودداری شود. ورود ابزار یا ذرات خارجی به سیستم عروقی در صورت وجود عفونت می تواند منجر به عوارضی مانند سپسیس شود.
گزینه های جایگزین: قبل از انجام PAE یا هر روش درمانی دیگری برای پروستات، توصیه می شود که ابتدا عفونت مجاری ادراری با استفاده از آنتی بیوتیک ها درمان شود.
آلرژی شدید به ماده حاجب
در طول عمل PAE، با استفاده از هدایت اشعه ایکس، ماده حاجب به داخل شریان ها تزریق می شود تا موقعیت دقیق کاتتر مشخص شود. همچنین، پس از تزریق ذرات به شریان های پروستات، از ماده حاجب برای تأیید انسداد عروق استفاده خواهد شد. بیمارانی که آلرژی شدید به ماده حاجب دارند، ممکن است در معرض خطر واکنش های آلرژیک شدید قرار گیرند.
گزینه های جایگزین: برخی از بیماران ممکن است تحت درمان حساسیت زدایی قرار گیرند یا از روش های تصویربرداری جایگزین استفاده کنند. با این حال، در برخی موارد، اجتناب از ماده حاجب ضروری است که این امر نیز انجام PAE را غیرممکن می سازد.
بیماری کلیوی
افراد مبتلا به بیماری کلیوی یا آسیب کلیوی کاندیدای مناسبی برای PAE نیستند؛ چرا که بیماری مزمن کلیوی یکی از عوارض مهم بزرگ شدن خوش‌خیم پروستات (BPH) است. PAE که در درمان علائم ادراری تحتانی و رفع انسداد ادراری مؤثر است، نیاز به انجام آنژیوگرافی دارد که معمولاً با استفاده از ماده حاجب انجام می شود. لازم به ذکر است که استفاده از ماده حاجب در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی منع مصرف دارد. اگرچه در برخی موارد، از آنژیوگرافی با استفاده از دی اکسید کربن در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی استفاده شده است، اما این روش به طور گسترده در دسترس نیست.
گزینه‌های جایگزین: روش‌هایی مانند TURP برای بیماران پرخطر مانند افراد مبتلا به بیماری کلیوی، ایمن تر است.
منبع نامشخص علائم پروستات
تمام علائم ادراری در مردان، ناشی از BPH نیستند. سایر مشکلات مانند سرطان مثانه، سنگ مثانه یا اختلالات عصبی که بر کنترل مثانه تأثیر می گذارند، نیز می توانند باعث ایجاد علائم مشابه شوند. در چنین مواردی، ممکن است PAE روش درمانی مناسبی نباشد، زیرا این روش به درمان علل غیرمرتبط با پروستات نمی پردازد.
گزینه های جایگزین: انجام ارزیابی جامع با استفاده از روش های تصویربرداری و آزمایش های اورولوژی برای تعیین دقیق علت علائم و انتخاب مناسب ترین روش درمانی ضروری است.
اختلال عملکرد یا ضعف مثانه
در برخی موارد، علائم ادراری مرتبط با BPH محدود به رشد پروستات نیست و ممکن است ناشی از اختلال عملکرد یا ضعف مثانه باشد. اگر ضعف مثانه علت اصلی علائم ادراری باشد، کوچک کردن پروستات ممکن است در تسکین علائم تأثیر چندانی نداشته باشد.
گزینه های جایگزین: ارزیابی جامع با استفاده از تصویربرداری و آزمایش های اورولوژی می تواند به تعیین علت دقیق علائم و مناسب بودن PAE کمک کند.
بیماران با انتظارات غیرواقعی و عدم تمایل به رعایت مراقبت های پس از عمل
درک این نکته ضروری است که PAE درمانی قطعی نیست و ممکن است علائم در برخی از بیماران عود کنند. برای دستیابی به نتایج مطلوب، رعایت کردن دستورالعمل های پس از عمل و شرکت در جلسات پیگیری بسیار مهم است.
گزینه های جایگزین: مشاوره دقیق و آموزش توسط یک متخصص، به تعیین انتظارات واقع بینانه و اطمینان از سازگاری PAE با اهداف بیمار کمک می کند.
شرایط پزشکی پرخطر
افراد مبتلا به برخی بیماری های پرخطر مانند بیماری قلبی شدید، فشار خون کنترل نشده و اختلالات انعقادی ممکن است در حین انجام یک عمل انتخابی مانند PAE با خطرات بیشتری مواجه شوند. سابقه پزشکی و پروفایل ریسک آن ها باید قبل از انجام هرگونه مداخله ای که نیاز به دسترسی عروقی دارد، با دقت بررسی شود.
گزینه های جایگزین: برای کاهش خطر عوارض، افراد باید با پزشک خود همکاری کنند تا این شرایط را تحت کنترل درآورند و سپس انجام PAE را در نظر بگیرند.
نتیجه گیری
اگرچهPAE یک گزینه درمانی مؤثر برای بسیاری از مردان مبتلا به بزرگی پروستات است، اما بیماری هایی مانند بیماری عروقی شدید، حجم بسیار بزرگ پروستات یا سرطان پروستات ممکن است باعث شود که سایر روش های درمانی مناسب تر باشند. ارزیابی کامل توسط یک متخصص برای تعیین بهترین روش درمانی برای هر بیمار ضروری است.
